Κυριακή 29 Νοεμβρίου 2015

1660-ΑΡΛΕΤΑ-ROMANCERO GITANO

--------------------------------------------
από https://www.youtube.com/watch?v=Vmk4cjb86Zw

Αρλέτα
ROMANCERO GITANO
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης 
--------------------------------------------
--------------------------------------------
ROMANCERO GITANO + 4 τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη με την Αρλέτα
--------------------------------------------
1-7, Ποίηση: Federico Garcia Lorca
1-7, Απόδοση-Στίχοι: Οδυσσέας Ελύτης
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Τραγουδάει η Αρλέτα
Κιθάρα παίζει & αυτοσχεδιάζει ο Βασίλης Ρακόπουλος

01. Του Ανέμου Και Της Παινεμένης 00:00
02. Η Καλόγρια Η Τσιγγάνα 03:23
03. Η Κυρά Παντέρμη 05:47
04. Ο Αντόνιο Τόρες Χερέντια Στο Δρόμο Της Σεβίλιας 11:10
05. Ο Θάνατος Του Αντόνιο Τόρες Χερέντια 14:09
06. Του Πικραμένου 17:16
07. Χαμός Από Αγάπη 19:28

4 ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ

Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Στίχοι: Γιάννης Θεοδωράκης (09, 11), Ιάκωβος Καμπανέλλης (08), Μιχάλης Κακογιάννης (10)

08. Μαργαρίτα Μαγιοπούλα 23:21
09. Όμορφη πόλη 27:03
10. Αφροδίτη (Νανούρισμα) 30:31
11. Αγάπη μου 32:58 
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
από https://www.youtube.com/watch?v=F0GVhlqpP7c

Romancero Gitano
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης, Ποίηση-Στίχοι: (Federico Garcia Lorca) Οδυσσέας Ελύτης
--------------------------------------------
--------------------------------------------
1977
Από το ΜΟΥΣΙΚΟ ΑΥΓΟΥΣΤΟ στο Λυκαβηττό το 1977. Ο Μίκης διευθύνει την ορχήστρα του. Τα τραγούδια από τον κύκλο Romancero Gitano του Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα (ελληνική απόδοση του Οδυσσέα Ελύτη) τραγουδάν η Σοφία Μιχαηλίδου και η Μαργαρίτα Ζορμπαλά.

1. Του πικραμένου [El emplazado] - Σοφία Μιχαηλίδου
2. Antonio Torres Heredia I [Prendimiento de Antoñito el Camborio en el camino a Sevilla] - Μαργαρίτα Ζορμπαλά
3. Χαμός από αγάπη [Muerto de amor] - Μαργαρίτα Ζορμπαλά
4. Η καλόγρια η τσιγγάνα [La monje gitana] - Σοφία Μιχαηλίδου
5. Του ανέμου και της παινεμένης [Preciosa y el aire] - Μαργαρίτα Ζορμπαλά
6. Antonio Torres Heredia II [Muerte de Antoñito el Camborio] - Σοφία Μιχαηλίδου και Μαργαρίτα Ζορμπαλά
7. Η παντέρμη [Romance de la pena negra] - Σοφία Μιχαηλίδου
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
από https://www.youtube.com/watch?v=wfenyiRN7Ks

Peter Goedhart & Wim Spruiit
ROMANCERO GITANO
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης, Ποίηση-Στίχοι: (Federico Garcia Lorca)
--------------------------------------------
--------------------------------------------
Μια σπάνια γερμανική παραγωγή από το 1995 με τους :

Peter Goedhart (baritone) & Wim Spruiit (guitar)

Η ετικέτα του Δίσκου είναι «THE BALLAD OF MAUTHAUSEN »

1 - BALLAD OF THE ACCURSED 00:00
2 - DEATH OF ANTONITO EL COMBRINO 02:02
3 - DIED FOR LOVE 06:33
4 - PRECIOSA AND THE WIND 10:28
5 - THE ARREST OF ANTONITO EL COMBRINO 15:12
6 - THE GIPSY NUN 18:50
7 - BALLAD OF THE BLACK SORROW 22:04

Τα βίντεο ειναι του συνοδοιπόρου, Δημήτρη Βογιατζόγλου

Ο Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα έγραψε το 1928 το Romancero Gitano, την πλέον διάσημη Ισπανική συλλογή από τσιγγάνικες μπαλάντες, εμπνευσμένος από την Ανδαλουσιανή κουλτούρα, τα ήθη και έθιμα της γενέτειρας γης του.
Οι Τσιγγάνοι και o κόσμος τoυς ήταν ένα από τα θέματα που γοήτεψαν και απασχόλησαν επίμονα τον ποιητή και το έργο του. Τα θέματα της τσιγγάνικns ζωής, η οποία για τον Λόρκα συμβολίζει την γνησιότερη μορφή της Ισπανικής κουλτούρας, περιστρέφονται γύρω από τις αξίες για τη ζωή, την ελεύθερα, την αγάπη, τον θάνατο, τον πόνο, τους αγώνες ενάντια στην καταπίεση και την κοινωνική Βία.
Κεντρικοί χαρακτήρες ηρωικά αρχέτυπα ανδρών και γυναικών, o Antonito el Camborio που συλλαμβάνεται και δολοφονείται, ο Τσιγγάνος που πεθαίνει από αγάπη, η Καλόγρια η Τσιγγάνα στο δίλημμά της ανάμεσα στον θεό και την ελευθερία της, η τραγική μοίρα της Παντέρμης.

Εφτά από αυτά τα ποιήματα απέδωσε στα ελληνικά ο Οδυσσέας Ελύτης, και τα μελοποίησε ο Μίκης Θεοδωράκης τον Μάρτη του 1967, γοητευμένος από το ποιητικό κείμενο και το πνεύμα ρωμιοσύνης και διαμαρτυρίας του Λόρκα,διατηρώντας στη συνέχεια μια Βιωματική σχέση με το έργο αυτό.

Η μελοποίηση του Romancero Gitano έχει χαρακτηριστεί αριστουργηματική, καθώς αναδεικνύει ιδανικά τον ποιητικό λόγο μέσω των ευαίσθητα σχηματισμένων μελωδιών και της εύστοχης εναλλαγής αρμονικών χρωμάτων. Οι ρυθμοί και η χρήση τροπικότητας παραπέμπουν στο ισπανικό στοιχείο, ενώ παράλληλα το έργο διατηρεί τη μουσική ταυτότητα του συνθέτη.
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
από https://www.youtube.com/watch?v=au0vrJwlMZw
από https://www.youtube.com/watch?v=C73TCaN-sMY
από https://www.youtube.com/watch?v=8d8Y4bWsOsc

Νατάσσα Μποφίλιου & (Κ.Ο.Ε.Μ.
Romancero Gitanο
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης, Ποίηση-Στίχοι: (Federico Garcia Lorca) Οδυσσέας Ελύτης 
--------------------------------------------
--------------------------------------------
ANTONIO EL CAMBORIO-I
Κάτου στης ακροποταμιάς το μονοπάτι περπατάει
κρατώντας βέργα λυγαριάς και στη Σεβίλλια πάει.
Τα κατσαρά του γυαλιστά πέφτουν στα μάτια του μπροστά
στην όψη του είναι μελαμψός από του φεγγαριού το φως.
Κάποτε λίγο σταματά, κόβει λεμόνια στρογγυλά
τα ρίχνει το νερό να στρώσει και να το χρυσαφώσει.
Εκεί στης ακροποταμιάς το μονοπάτι να, τον φτάνουν
κάτω απ' τα κλώνια μιας φτελιάς χωροφυλάκοι και τον πιάνουν.
Αποβραδίς η ώρα οχτώ τον σέρνουν σε κελί μικρό
απέξω κάθονται φυλάνε πίνουν ρακί και βλαστημάνε.
--------------------------------------------
LA MORTE POR EL AMOR
Τι να 'ναι κείνο που φωτά
Μάνα στα δώματα ψηλά;
Κοιμήσου γιε μου κι είναι αργά
σήμανε η ώρα έντεκα
Μάνα στα μάτια μου για δες
λάμπουνε τέσσερις φωτιές
Δεν είναι τίποτα έλα πια
είν' τα μπακίρια αστραφτερά
Μέσα στη νύχτα και στη ζέστη
φέγγαν οι τοίχοι απ' τον ασβέστη
Τη φυσαρμόνικα γλυκά
παίζανε Σεραφείμ μικρά
Μάνα μου ευθύς που ξεψυχήσω
μηνύσετέ το στους ανθρώπους
Κατά Βοριά κατά Νοτιά
μαντάτα στείλετε πικρά
Οι πόρτες τ' ουρανού χτυπούσαν
όλα τα δάση αχολογούσαν
Ψηλά δεν έβλεπες κανένα
κι οι φλόγες φούντωναν ολοένα.
--------------------------------------------
Η ΠΑΝΤΕΡΜΗ
Σκάβουν το χώμα οι πετεινοί
σκάβουν ζητώντας την αυτή
την ώρα που στα σκοτεινά
βγαίνει η Παντέρμη και γυρνά.
Μαύρη μαυρίλα ειν' η ψυχή της
κι ωχρό μπακίρι το πετσί της
τα στήθια της ωσάν τ' αμόνια
που τα χτυπούν χωρίς συμπόνια.
Παντέρμη, τι ζητάς εδώ
μόνη σου δίχως σύντροφο;
Κι αν είναι κάτι που ζητώ
πε μου, σε γνοιάζει εσένανε;
Ζητάω εκείνο που ζητώ
ζητάω την ίδια εμένανε.
Παντέρμη, πες ποιος ο καημός σου
ποιος ο αγιάτρευτος καημός σου;
Ποιός ο καημός μου;
Μαύρη πίσσα εγίνη η λινή μου η πουκαμίσα
και μες στο σπίτι σαν τρελλή
σούρνω το ξέπλεκο μαλλί.
Παντέρμη, λούσε το κορμί σου
λουσ' τό χελιδονόνερο
κι άσε κυρά μου την ψυχή σου
ασ' τη να βρει αναπαμό.
Άχου, τσιγγάνικες ψυχές
κι ολόκρυφες νεροσυρμές
πίκρες μαζί και θάματα
στα μακρινά χαράματα.
--------------------------------------------
ANTONIO EL CAMBORIO-II
Ξάφνου στον ποταμό από πέρα φωνές ξεσκίσαν τον αγέρα.
Έμπηγε κάπρου δαγκωνιές μες στα ψηλά ποδήματα
χίμαγε κι έκανε βουτιές σαν δελφινιού πηδήματα.
Η τραχηλιά του η κρεμεζιά μούσκεψε μες στα αίματα
μα οι κάμες ήταν - ήταν έξι και δεν εμπόραε πια ν' αντέξει.
Αχ, Αντονίτο Ελ Καμπορίο, φεγγαρομελαμψέ μου
κι ασπρογαρούφαλέ μου.
Αχ, Αντονίτο Ελ Καμπορίο, π' άξιζες μια βασίλισσα
μνημόνεψε την Παναγιά τι τώρα θα σε φάει το κρύο
τι τώρα θα πεθάνεις πια.
Στην άκρη εκεί του ποταμού τρεις γλώσσες βγήκε το αίμα του
τρεις γλώσσες βγήκε το αίμα του στην άκρη εκεί του ποταμού
κι ανάγειρε την κεφαλή με τα σφιγμένα χείλη
και τότε πια καμμιά φωνή μόνο εφωτίστη ο ουρανός
κι άγγελος βεργολυγερός ήρθε και τ' άναψε καντήλι.
--------------------------------------------
--------------------------------------------
Από τις εμφανίσεις της Νατάσσας Μποφίλιου και του Γιάννη Χαρούλη με την Κ.Ο.Ε.Μ. υπό τη διεύθυνση του Σταύρου Ξαρχάκου το καλοκαίρι του 2011
--------------------------------------------
ANTONIO EL CAMBORIO-I
Κάτου στης ακροποταμιάς το μονοπάτι περπατάει
κρατώντας βέργα λυγαριάς και στη Σεβίλλια πάει.
Τα κατσαρά του γυαλιστά πέφτουν στα μάτια του μπροστά
στην όψη του είναι μελαμψός από του φεγγαριού το φως.
Κάποτε λίγο σταματά, κόβει λεμόνια στρογγυλά
τα ρίχνει το νερό να στρώσει και να το χρυσαφώσει.
Εκεί στης ακροποταμιάς το μονοπάτι να, τον φτάνουν
κάτω απ' τα κλώνια μιας φτελιάς χωροφυλάκοι και τον πιάνουν.
Αποβραδίς η ώρα οχτώ τον σέρνουν σε κελί μικρό
απέξω κάθονται φυλάνε πίνουν ρακί και βλαστημάνε.
--------------------------------------------
LA MORTE POR EL AMOR
Τι να 'ναι κείνο που φωτά
Μάνα στα δώματα ψηλά;
Κοιμήσου γιε μου κι είναι αργά
σήμανε η ώρα έντεκα
Μάνα στα μάτια μου για δες
λάμπουνε τέσσερις φωτιές
Δεν είναι τίποτα έλα πια
είν' τα μπακίρια αστραφτερά
Μέσα στη νύχτα και στη ζέστη
φέγγαν οι τοίχοι απ' τον ασβέστη
Τη φυσαρμόνικα γλυκά
παίζανε Σεραφείμ μικρά
Μάνα μου ευθύς που ξεψυχήσω
μηνύσετέ το στους ανθρώπους
Κατά Βοριά κατά Νοτιά
μαντάτα στείλετε πικρά
Οι πόρτες τ' ουρανού χτυπούσαν
όλα τα δάση αχολογούσαν
Ψηλά δεν έβλεπες κανένα
κι οι φλόγες φούντωναν ολοένα.
--------------------------------------------
Η ΠΑΝΤΕΡΜΗ
Σκάβουν το χώμα οι πετεινοί
σκάβουν ζητώντας την αυτή
την ώρα που στα σκοτεινά
βγαίνει η Παντέρμη και γυρνά.
Μαύρη μαυρίλα ειν' η ψυχή της
κι ωχρό μπακίρι το πετσί της
τα στήθια της ωσάν τ' αμόνια
που τα χτυπούν χωρίς συμπόνια.
Παντέρμη, τι ζητάς εδώ
μόνη σου δίχως σύντροφο;
Κι αν είναι κάτι που ζητώ
πε μου, σε γνοιάζει εσένανε;
Ζητάω εκείνο που ζητώ
ζητάω την ίδια εμένανε.
Παντέρμη, πες ποιος ο καημός σου
ποιος ο αγιάτρευτος καημός σου;
Ποιός ο καημός μου;
Μαύρη πίσσα εγίνη η λινή μου η πουκαμίσα
και μες στο σπίτι σαν τρελλή
σούρνω το ξέπλεκο μαλλί.
Παντέρμη, λούσε το κορμί σου
λουσ' τό χελιδονόνερο
κι άσε κυρά μου την ψυχή σου
ασ' τη να βρει αναπαμό.
Άχου, τσιγγάνικες ψυχές
κι ολόκρυφες νεροσυρμές
πίκρες μαζί και θάματα
στα μακρινά χαράματα.
--------------------------------------------
ANTONIO EL CAMBORIO-II
Ξάφνου στον ποταμό από πέρα φωνές ξεσκίσαν τον αγέρα.
Έμπηγε κάπρου δαγκωνιές μες στα ψηλά ποδήματα
χίμαγε κι έκανε βουτιές σαν δελφινιού πηδήματα.
Η τραχηλιά του η κρεμεζιά μούσκεψε μες στα αίματα
μα οι κάμες ήταν - ήταν έξι και δεν εμπόραε πια ν' αντέξει.
Αχ, Αντονίτο Ελ Καμπορίο, φεγγαρομελαμψέ μου
κι ασπρογαρούφαλέ μου.
Αχ, Αντονίτο Ελ Καμπορίο, π' άξιζες μια βασίλισσα
μνημόνεψε την Παναγιά τι τώρα θα σε φάει το κρύο
τι τώρα θα πεθάνεις πια.
Στην άκρη εκεί του ποταμού τρεις γλώσσες βγήκε το αίμα του
τρεις γλώσσες βγήκε το αίμα του στην άκρη εκεί του ποταμού
κι ανάγειρε την κεφαλή με τα σφιγμένα χείλη
και τότε πια καμμιά φωνή μόνο εφωτίστη ο ουρανός
κι άγγελος βεργολυγερός ήρθε και τ' άναψε καντήλι.
--------------------------------------------
--------------------------------------------
Gazarte
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
από https://www.youtube.com/watch?v=XoT10SfYCdg
από https://www.youtube.com/watch?v=muQdqtxPfTY
από https://www.youtube.com/watch?v=w5MAeGRSCW0
από https://www.youtube.com/watch?v=iKZ-38l8STk
από https://www.youtube.com/watch?v=OSJ4a6Rfz_w
από https://www.youtube.com/watch?v=8xo9sJNKtyU
από https://www.youtube.com/watch?v=Hm553sxZjic
 
Romancero Gitano Op.152
Μουσική: Mario Castelnuovo-Tedesco, Ποίηση-Στίχοι: (Federico Garcia Lorca)
--------------------------------------------
--------------------------------------------
"Baladilla de los tres rios"
--------------------------------------------
--------------------------------------------
"La guitarra"
--------------------------------------------
--------------------------------------------
"Puñal"
--------------------------------------------
--------------------------------------------
"Procesión"
--------------------------------------------
--------------------------------------------
"Memento"
--------------------------------------------
--------------------------------------------
"Baile"
--------------------------------------------
--------------------------------------------
"Crótalo"
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
από https://www.youtube.com/watch?v=b6tVGThCjmQ

ROMANCERO GITANO 
FEDERICO GARCÍA LORCA
--------------------------------------------
--------------------------------------------
ROMANCERO GITANO
FEDERICO GARCÍA LORCA

INDICE
Romance de la Luna, luna 0:00:09
Preciosa y el aire 0:01:28
Reyerta 0:03:15
Romance sonámbulo 0:04:31
La monja gitana 0:07:16
La casada infiel 0:08:30
Romance de la pena negra 0:10:20
San Miguel (Granada) 0:11:50
San Rafael (Córdoba) 0:13:38
San Gabriel (Sevilla) 0:15:16
Prendimiento de Antoñito el Camborio en el camino de Sevilla 0:17:33
Muerte de Antoñito el Camborio 0:19:08
Muerto de amor 0:20:57
Romance del emplazado 0:22:49
Romance de la Guardia Civil Española 0:24:45
TRES ROMANCES HISTÓRICOS:
Martirio se Santa Olalla 0:28:44
Burla de don Pedro a caballo (Romance con lagunas) 0:31:20
Tharmar y Ammon 0:33:22

La obra "Romancero gitano" pertenece al género literario lírica. Está formada por 18 poemas de extensión variable, mediante los cuales se renueva la fórmula del viejoromance. Todos los romances están unidos por el estilo y por un mismo hilo conductor temático. Sólo los tres últimos romances, llamados "Tres romances históricos", están separados del resto formando un apartado independiente.

Resumen del Argumento del Romancero gitano
Para poder explicar el argumento de la obra vamos a agrupar los poemas según el tema que tratan:

En primer lugar, tenemos una primera serie de poemas que tienen en común el lirismo y la mujer:

Los tres primeros poemas ("Romance de la luna, luna"; "Preciosa y el aire"; "Reyerta") tratan sobre los enfrentamientos del mundo gitano con distintas fuerzas míticas: en el primer poema, con la muerte, representada por la luna (nos cuenta la historia de un niño que encuentra la muerte en una fragua al ser seducido por la luna); en el segundo, el deseo y el instinto masculino, representados por el viento (el viento que acosa a una joven gitana lleno de deseos eróticos); y en el tercero, la lucha y la violencia entre los propios gitanos.

Los cuatro romances siguientes tienen como protagonista a la mujer y sus propios dilemas. El "Romance Sonámbulo" trata sobre un gitano contrabandista herido que, cuando vuelve a casa, se encuentra a su amada muerta por la desesperación de la espera. En la"Monja gitana" nos encontramos una religiosa que se debate entre su fidelidad a Dios y sus instintos de libertad. "Casada infiel" nos cuenta la historia inversa, una mujer casada que renuncia a su fidelidad guiada por sus instintos. Y, por último, en el Romance de la pena negra, Lorca, a través de la profunda tristeza de Soledad Montoya, expresa el sentimiento trágico de la vida de los gitanos.

La siguiente serie está dedicada a tres arcángeles mítico-gitanos. Cada uno de ellos representa una ciudad emblema de Andalucía: San Miguel (Granada), San Rafael (Córdoba) y San Gabriel (Sevilla). Su colocación responde a un orden geográfico. Son poemas muy complejos y herméticos, que contienen una gran cantidad de metáforas.

Seguidamente, nos encontramos con una serie de poemas que tienen en común su carácter épico y los protagonistas masculinos.

Por último, tenemos tres poemas que tratan sobre tres leyendas de tradiciones diferentes pero que García Lorca gitaniza para reforzar la concepción mítica y universal de lo gitano. En El Martirio de Santa Olalla, el poeta Lorca acude al mundo paleocristiano para relatarnos la persecución y tortura que sufrió su personaje por parte de los romanos, igual que los gitanos con la Guardia Civil. El poema Burla de don Pedro a caballo nos lleva al mundo literario. Es un poema sobre el olvido y la soledad representados en la falta de amor de un caballero. Por último, Thamar y Amnon se basa en el Libro de Samuel, una historia bíblica que narra la historia de amor de un incesto entre Thamar y su hermano Amnón. En esta ocasión, recurre al mundo del Antiguo Testamento.
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
από https://www.youtube.com/watch?v=37PmqNuIXAE
από https://www.youtube.com/watch?v=_CecnXpop8k
από https://www.youtube.com/watch?v=qaRGdJgO8mY
από https://www.youtube.com/watch?v=nc8IsJanI0w
από https://www.youtube.com/watch?v=evrdZ0cgydU
από https://www.youtube.com/watch?v=JKvaUWQxmiQ
από https://www.youtube.com/watch?v=YMIT6Owpq44
από https://www.youtube.com/watch?v=2dzHiBgN418

ΜΑΡΙΑ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗ
Antonio Torres Heredia
ΑΝΤΟΝΙΟ ΤΟΡΡΕΣ ΧΕΡΕΔΙΑ
Μουσική: Γιάννης Γλέζος, Ποίηση-Στίχοι: (Federico Garcia Lorca) Οδυσσέας Ελύτης  
--------------------------------------------

Tracklist

A1 α. Ο Αντόνιο ο Τόρρες ο Χερέδια
Α1 β. Η μέρα γέρνει αργόπρεπα
Α1 γ. Από βραδύς η ώρα εννιά
Α1 δ. Κραυγές θανάτου αντήχησαν
Α1 ε. Ποιός είσαι το λοιπόν Αντόνιο;
Α1 στ. Αντόνιο Τόρρες Χερέδια
Β1 ζ. Αχ Αντονίτο ελ καμπόριο
Β1 η. Τρείς γλώσσες βγήκε το αίμα του
Β1 θ. Ορχήστρα-Φινάλε
Β2 Ολα η ψυχή μου τα ζητά
Β3 Τα μαχαίρια

--------------------------------------------
--------------------------------------------
Ο ΑΝΤΟΝΙΟ ΤΟΡΡΕΣ Ο ΧΕΡΕΔΙΑ
--------------------------------------------
Ο Αντόνιο Τόρρες ο (Χ)ερέδια
παλιά γενιά των Καμπορίος
με μια βέργα λυγαριάς
πάει για ταύρους στη Σεβίλια
τα κατσαρά του γυαλιστά
στράφτουν ανάμεσα απ΄τα μάτια του

Στην όψη του μαυριδερός
απ΄το χλωμό φεγγάρι
τραβάει αργά με χάρη

Εκεί καταμεσίς του δρόμου
κόβει λεμόνια στρογγυλά
και τα πετάει στο νερό
ως να το χρυσαφώσει

Εκεί καταμεσίς του δρόμου
κάτω απ΄τα φύλλα μιας φτελιάς
τον ζώνουν οι χωροφυλάκοι
και από κοντά τον πάνε
--------------------------------------------
--------------------------------------------
Η ΜΕΡΑ ΓΕΡΝΕΙ ΑΡΓΟΠΡΕΠΑ
--------------------------------------------
Η μέρα γέρνει αργόπρεπα
με τη νυχτιά στον ώμο της
πλατύ μαντύα ρίχνοντας
σε θάλασσες και σε ρυάκια

Τα λιόδεντρα όλα καρτερούν
τη νύχτα του Αιγόκερω
και μια αύρα καβαλλάρισσα
πηδάει τις μολυβοκορφές

Ο Αντόνιο Τόρρες (Χ)ερέδια
παιά γενιά των Καμπορίος
δίχως βέργα λυγαριάς
τώρα όλο εναχάει
μέσα από πέντε τρίκοχα
--------------------------------------------
--------------------------------------------
ΑΠΟΒΡΑΔΥΣ Η ΩΡΑ ΕΝΝΙΑ
--------------------------------------------
Αποβραδύς η ώρα εννιά
τον σούρνουν στο κελί του
απόξω οι χωροφυλάκοι
όλο και αδειάζουν τα ποτήρια

Αποβραδύς η ώρα εννιά
σφαλλούνε το κελί του
πάνου αντιλάμπει ο ουρανός
ωσάν πουλαροκάπουλος
--------------------------------------------
--------------------------------------------
ΚΡΑΥΓΕΣ ΘΑΝΑΤΟΥ ΑΝΤΗΧΗΣΑΝ
--------------------------------------------
Κραυγές θανάτου αντήχησαν
σιμά στο Γουαδαλκιβίρ
κραυγές αρχαίες ζώνοντας
καυγήν αντρογαρούφαλλου,
γαρούφαλλου

Ωσάν τ΄ αγριογούρουνο
έμπηγε δαγκωνιές
μες στα ποδήματά τους
και εντός στον πόλεμο
έκανε δελφινοπροπηδήματα,
πηδήματα

Η κρεμεσιά η γραβάτα του
μούσκεψε μ΄ αίμα αντίπαλο
μα οι κάμπες ήταν τέσσερις
δεν μπόριε πια ν΄ αντέξει

Όταν τ΄ αστέρια μπήγουνε
κοντάρια στο θολό νερό
και τα βοϊδάκια τα μικρά
τις βιόλες ονειρεύονται
γαρουφαλλοντυμένες
--------------------------------------------
--------------------------------------------
ΑΝΤΟΝΙΟ ΤΟΡΡΕΣ ΧΕΡΕΔΙΑ
--------------------------------------------
Αντόνιο Τόρρες (Χ)ερέδια
Καμπορίο σκληρότριχε
αχ, φεγγαρομελαμψέ μου
και αντρογαρούφαλλέ μου
ποιός πήρε τη ψυχή σου
σιμά στο Γουανταλκιβίρ( Γκουαδαλκιβίρ)
οι τέσσερή μου οι ξαδερφοί
γυιοί του Μπεναμεχί
ότι στους άλλους δεν το ΄βρισκαν
πάνω μου το λιμπίζονταν
ποδήματα γυαλιστερά
στολίδια φιλντισένια
και κιο το δέρμα ζυμωτό
από ελιά και γιασεμί
--------------------------------------------
--------------------------------------------
ΑΧ ΑΝΤΟΝΙΤΟ ΕΛ ΚΑΜΠΟΡΙΟ
--------------------------------------------
Αχ Αντονίτο Ελ Καμπορίο
άξιζες μια βασίλισσα
μνημόνεψε τη Παναγιά
τι τώρα θα πεθάνεις

Αχ Φεδερίκο μου Γκαρθία
πες στους χωροφυλάκους να΄ρθουν
κιόλας τζακίστ΄ η μέση μου
ωσάν τ΄ αραποσίτι
--------------------------------------------
--------------------------------------------
ΤΡΕΙΣ ΓΛΩΣΣΕΣ ΒΓΗΚΕ ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΟΥ
--------------------------------------------
Τρεις γλώσσες βγήκε το αίμα του
και με το πλάι ξεψύχησε
φλουρί ολοζώντανο που πια
δεν ξαναγίνεται άλλο

Άγγελος βεργολυγερός
του ΄θεσε προσκεφάλι
άλλοι αχνορόδινοι έγειραν
και τ΄άναψαν καντήλι

Και όταν οι τέσσερις ξαδέρφοι
φτάσανε στο Μπεναμεχί
καμμιά θανάτου πια κραυγή
σιμά στο Γουανταλκιβίρ (Γκουαδαλκιβίρ)
--------------------------------------------
--------------------------------------------
ΟΛΑ Η ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΤΑ ΖΗΤΑ
--------------------------------------------
Όλα η ψυχή μου τα ζητά
πράσινα νάναι πράσινα
τον άνεμο, τη φυλλωσιά
τ΄ άλογο πάνω στα βουνά
τη βάρκα μες στη θάλασσα

Μες στη σκιά που τήνε ζώνει
ρεμβάζει πάνω στο μπαλκόνι
πράσινο δέρμα και μαλλί
το μάτι κρύο και ασημί

Σύντροφε πάρε τ΄ άλογό μου
κι όλη η αρματωσιά δικιά σου
το σπίτι σου νάναι δικό μου
νάναι δική μου η φαμελιά σου

Σύντροφε καταματωμένος
έρχομαι απ΄το ψηλό φαράγγι
αχ, έτσι το ΄φερ΄ η ανάγκη

Έγνοια σου γυιέ μου κι αν μπορούσα
ευθύς το πράγμα θα το κλειούσα
μα δεν ορίζω πια το δικό μου
κανέ μηδέ το σπιτικό μου

Σύντροφε πες μου και πατέρα
που είναι η πικρή σου η θυγατέρα
χρόνια και χρόνους εκεί μένει
και πάντα εκεί θα περιμένει
όμορφη, μελαμψή και μόνη
πάνω στο πράσινο μπαλκόνι
--------------------------------------------
--------------------------------------------
ΤΑ ΜΑΧΑΙΡΙΑ
--------------------------------------------
Καταμεσής στη ρεματιά
λάμπουνε τα μαχαίρια
ωσάν τα ψάρια αστραφτερά
που κανείς δεν τα προφταίνει
και το αίμα τα ομορφαίνει

Μέσα στις άγριες πρασινάδες
ανεβαίνουν με το πλάι
πάνω σε αψηλές φοράδες
άγγελοι μαύροι έφερναν
μέσα στο φως το αγριωπό
μαντήλες και χιονόνερο

Ο Χουάν Αντόνιο στη πλαγιά
πέφτει με μια λαβωματιά
έχει ανεμώνες στο πλευρό
και ρόδι έχει στον κρόταφο

Κατάκωπο απ΄τις φωνές τ΄απόβραδο
μες στις συκιές σωριάζεται λιπόθυμο
κι οι μαύροι άγγελοι ολοένα
με τα μεγάλα τους φτερά
πετούσανε στο λιόγερμα
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου