1469-Κάτω από το σύννεφο

--------------------------------------------
από http://www.youtube.com/watch?v=S1h-KgoLB4A

ΠΟΠΗ ΑΣΤΕΡΙΑΔΗ
ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΝΝΕΦΟ
Μουσική: Γιάννης Μαρκόπουλος, Στίχοι: Δημήτρης Χριστοδούλου
--------------------------------------------

--------------------------------------------
Κάτω απ’ το σύννεφο η μέρα αρχίζει
κι η λάσπη έφτασε ως την καρδιά.
Ο δρόμος άδικος με πόνο αρχίζει
και τ’ άστρα γίνανε μαύρα σκυλιά.

Για πού τραβάμε μέσα στη μπόρα
και πού θα βρούμε φλέβα βαθιά;
Τρόχος στο αίμα μου μέσα γυρίζει
και με ερημώνει πικρή φωτιά.

Άκουσε ύπνε μου, μη με κυκλώνεις,
ξέρω τη μοίρα μου και τα σκυλιά.
Με πας στη ρίζα σου να με σκεπάσεις
μ’ άδικα χώματα, μ’ άλλη θηλιά.




Με πας στη ρίζα σου να με σκεπάσεις
μ’ άδικα χώματα, μ’ άλλη θηλιά.
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
από https://www.youtube.com/watch?v=ZUxzzlCWMSQ
από https://www.youtube.com/watch?v=xAcS2p946ws

Βίκυ Μοσχολιού
Κάτω απ'το σύννεφο
Μουσική: Γιάννης Μαρκόπουλος, Στίχοι: Δημήτρης Χριστοδούλου
--------------------------------------------

--------------------------------------------
Απο τον κύκλο τραγουδιών του Γ. Μαρκόπουλου "Του σίδερου και του νερού" (1984).
--------------------------------------------
Κάτω απ’ το σύννεφο η μέρα αρχίζει
κι η λάσπη έφτασε ως την καρδιά.
Ο δρόμος άδικος με πόνο αρχίζει
και τ’ άστρα γίνανε μαύρα σκυλιά.

Για πού τραβάμε μέσα στη μπόρα
και πού θα βρούμε φλέβα βαθιά;
Τρόχος στο αίμα μου μέσα γυρίζει
και με ερημώνει πικρή φωτιά.

Άκουσε ύπνε μου, μη με κυκλώνεις,
ξέρω τη μοίρα μου και τα σκυλιά.
Με πας στη ρίζα σου να με σκεπάσεις
μ’ άδικα χώματα, μ’ άλλη θηλιά.


Με πας στη ρίζα σου να με σκεπάσεις
μ’ άδικα χώματα, μ’ άλλη θηλιά.

Κι αν πάρω, νύχτα μου, την ατραπό σου
πού θα με βγάλει η λησμονιά;
Θα δεις, θα δέομαι στον ερχομό σου
τριμμένο μέταλλο μες στα νερά.
Θα δεις, θα δέομαι στον ερχομό σου
τριμμένο μέταλλο μες στα νερά. 

Κάτω απ’ το σύννεφο η μέρα αρχίζει
κι η λάσπη έφτασε ως την καρδιά.
Ο δρόμος άδικος με πόνο αρχίζει
και τ’ άστρα γίνανε μαύρα σκυλιά.
--------------------------------------------

--------------------------------------------
Άλμπουμ: "Του σίδερου και του νερού" 1/1984
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------