-------------------------------------
από http://www.youtube.com/watch?v=IMMYBa9Ndi4
ΝΑΤΑΣΑ ΜΠΟΦΙΛΙΟΥ
Πλατεία Αμερικής
Μουσική: Κώστας Τσίρκας, Στίχοι: Γεράσιμος Ευαγγελάτος
-------------------------------------
-------------------------------------
Πλατεία Αμερικής
Ζωής κανονικής
Εργάτες μισθωμένοι
Κι η μόνη πληρωμή
Δυο μέρες εκδρομή
Τα πάντα να σημαίνει...
Παράξενη εποχή
Ανάσες Ι.Χ.
Τρακάρουν τώρα πια μεταξύ τους...
Και στην Αμερική
Να φεύγαν μερικοί
Δε θα ταν πιο μακριά
Απ΄ τον απέναντί τους
Πλατεία Αμερικής
Αιτίας ειδικής
Δεσμοί κατεστραμμένοι
Κι η μόνη σιγουριά
Στο βάθος μια καρδιά
Να μας χτυπά κρυμμένη
Παράξενη εποχή
Ανάσες Ι.Χ.
Χωρίζουν τώρα πια τους ανθρώπους
Και στην Αμερική
Να φεύγαν μερικοί
Δε θα ταν πιο μακριά
Από το διπλανό τους...
Πόσοι άνθρωποι γυρνάνε βιαστικοί
Τα βράδια εκεί
Στην πρώτη αρχή
Πόσοι άνθρωποι γυρεύουν τη στιγμή
Σε κάθε αφορμή
Πόσοι άνθρωποι τον άνθρωπο ζητούν
Κι έχουνε τόσα να του πουν
Πόσοι άνθρωποι ζητούν να κρατηθούν
Στον πρώτο που θα βρουν...
-------------------------------------
-------------------------------------
-------------------------------------
-------------------------------------
-------------------------------------
-------------------------------------
-------------------------------------
-------------------------------------
-------------------------------------
-------------------------------------
-------------------------------------
-------------------------------------
-------------------------------------
από http://www.youtube.com/watch?v=IMMYBa9Ndi4
ΝΑΤΑΣΑ ΜΠΟΦΙΛΙΟΥ
Πλατεία Αμερικής
Μουσική: Κώστας Τσίρκας, Στίχοι: Γεράσιμος Ευαγγελάτος
-------------------------------------
Πλατεία Αμερικής
Ζωής κανονικής
Εργάτες μισθωμένοι
Κι η μόνη πληρωμή
Δυο μέρες εκδρομή
Τα πάντα να σημαίνει...
Παράξενη εποχή
Ανάσες Ι.Χ.
Τρακάρουν τώρα πια μεταξύ τους...
Και στην Αμερική
Να φεύγαν μερικοί
Δε θα ταν πιο μακριά
Απ΄ τον απέναντί τους
Πλατεία Αμερικής
Αιτίας ειδικής
Δεσμοί κατεστραμμένοι
Κι η μόνη σιγουριά
Στο βάθος μια καρδιά
Να μας χτυπά κρυμμένη
Παράξενη εποχή
Ανάσες Ι.Χ.
Χωρίζουν τώρα πια τους ανθρώπους
Και στην Αμερική
Να φεύγαν μερικοί
Δε θα ταν πιο μακριά
Από το διπλανό τους...
Πόσοι άνθρωποι γυρνάνε βιαστικοί
Τα βράδια εκεί
Στην πρώτη αρχή
Πόσοι άνθρωποι γυρεύουν τη στιγμή
Σε κάθε αφορμή
Πόσοι άνθρωποι τον άνθρωπο ζητούν
Κι έχουνε τόσα να του πουν
Πόσοι άνθρωποι ζητούν να κρατηθούν
Στον πρώτο που θα βρουν...
-------------------------------------
-------------------------------------
-------------------------------------
-------------------------------------
-------------------------------------
-------------------------------------
-------------------------------------
-------------------------------------
-------------------------------------
-------------------------------------
-------------------------------------
-------------------------------------
-------------------------------------
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου