Τετάρτη 19 Ιουνίου 2013

593-Γλυκειά Μαντόνα

--------------------------------------------
από http://www.youtube.com/watch?v=_CLrTFEM-Pg
από http://www.youtube.com/watch?v=hrD1UQ-c-Jk

ΤΖΙΜΗΣ ΜΑΚΟΥΛΗΣ & ΚΑΙΤΗ ΜΠΕΛΙΝΤΑ
ΓΛΥΚΕΙΑ ΜΑΝΤΟΝΑ
Μουσική: Γιώργος Μουζάκης, Στίχοι: Κώστας Νικολαϊδης & Ναπολέων Ελευθερίου
--------------------------------------------
--------------------------------------------
Valse, Έτος: 1955, Ένα τραγούδι από την επιθεώρηση "Μικρό μεγάλο παστρεύει". ΔΙΣΚΟΣ ODEON GA 7720 GO 4790/1, με την ορχήστρα Ζακ Ιακωβίδη
--------------------------------------------
Σ' ένα ξωκλήσι μακρυνό, ένα θλιμένο δειλινό
κάποια κοπέλα με το βλέμμα σκοτεινό
παρακαλεί γονατιστή μπρός την καντήλα τη σβηστή
κι έχ' η είκόνα από το δάκρυ ποτιστεί
 
Γλυκειά Μαντόνα
άκου και μένα
φεύγει στα ξένα
εκείνος παντοτεινά
 
Να τον προσμένω
δος μου κουράγιο
και στο μουράγιο
φέρ' τον Μαντόνα ξανά
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
από http://www.youtube.com/watch?v=2naT5Z1K9sE

Τζίμης Μακούλης
Γλυκειά Μαντόνα
--------------------------------------------
--------------------------------------------
Valse του 1953, από την επιθεώρηση του θεάτρου Παπαϊωάννου "Μικρό Μεγάλο Παστρεύει"
--------------------------------------------
Σ’ ένα ξωκλήσι μακρινό ένα θλιμμένο δειλινό
κάποια κοπέλα με το βλέμμα σκοτεινό
παρακαλεί γονατιστή μπρος την καντήλα τη σβηστή
κι έχει η εικόνα από το δάκρυ ποτιστεί

Γλυκιά Μαντόνα
άκου και μένα
φεύγει στα ξένα
εκείνος παντοτινά

Να τον προσμένω
δώσ’ μου κουράγιο
και στο μουράγιο
φέρ’ τον Μαντόνα ξανά

Κι αυτός μακριά στην ξενητιά με καρφωμένη τη ματιά
πέρα απ’ τη θάλασσα π’ ανοίγεται πλατιά
περνώντας τους ωκεανούς κοντά σε κείνη πλέει ο νους
και λέει κοιτώντας τους; γαλάζιους ουρανούς

Γλυκιά Μαντόνα
άκου και μένα
που `μαι τα ξένα
και η ψυχή μου πονά

Θέλω ν’ αγγίξω
να μην λυγίσω
και να γυρίσω
στην αγκαλιά της ξανά

Πέρασαν δύσκολοι καιροί και κάποια μέρα τυχερή
μπρος την εικόνα καίει ολόλευκο κερί
Γύρισ’ αυτός με το καλό ξαναγελάμε στον γιαλό
και λεν οι δυο τους με το βλέμμα τους θολό

Γλυκιά Μαντόνα
αγαπημένη
ευτυχισμένοι
στέκουμε οι δυο μας ξανά

Σ’ ευχαριστούμε
και σου ζητούμε
μαζί να ζούμε
Μαντόνα παντοτινά
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
από http://www.youtube.com/watch?v=V7Olk43K2ic
από http://www.youtube.com/watch?v=sropG5UKvA8

ΣΩΤΟΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ & ΜΑΓΙΑ ΜΕΛΑΓΙΑ
ΓΛΥΚΕΙΑ ΜΑΝΤΟΝΑ
--------------------------------------------
--------------------------------------------
1953, ΔΙΣΚΟΣ COLUMBIA DG 7008 CG 3005, ορχήστρα Γιώργου Μουζάκη
--------------------------------------------
Σ’ ένα ξωκλήσι μακρινό ένα θλιμμένο δειλινό
κάποια κοπέλα με το βλέμμα σκοτεινό
παρακαλεί γονατιστή μπρος την καντήλα τη σβηστή
κι έχει η εικόνα από το δάκρυ ποτιστεί

Γλυκιά Μαντόνα
άκου και μένα
φεύγει στα ξένα
εκείνος παντοτινά

Να τον προσμένω
δώσ’ μου κουράγιο
και στο μουράγιο
φέρ’ τον Μαντόνα ξανά

Κι αυτός μακριά στην ξενητιά με καρφωμένη τη ματιά
πέρα απ’ τη θάλασσα π’ ανοίγεται πλατιά
περνώντας τους ωκεανούς κοντά σε κείνη πλέει ο νους
και λέει κοιτώντας τους; γαλάζιους ουρανούς

Γλυκιά Μαντόνα
άκου και μένα
που `μαι τα ξένα
και η ψυχή μου πονά

Θέλω ν’ αγγίξω
να μην λυγίσω
και να γυρίσω
στην αγκαλιά της ξανά

Πέρασαν δύσκολοι καιροί και κάποια μέρα τυχερή
μπρος την εικόνα καίει ολόλευκο κερί
Γύρισ’ αυτός με το καλό ξαναγελάμε στον γιαλό
και λεν οι δυο τους με το βλέμμα τους θολό

Γλυκιά Μαντόνα
αγαπημένη
ευτυχισμένοι
στέκουμε οι δυο μας ξανά

Σ’ ευχαριστούμε
και σου ζητούμε
μαζί να ζούμε
Μαντόνα παντοτινά
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
από http://www.youtube.com/watch?v=5O9wQwAS2kI
από http://www.youtube.com/watch?v=1mJbXQD5M1o
από http://www.youtube.com/watch?v=4ufu9zRFo0Y

Γιάννης Πετρόπουλος
Γλυκειά Μαντόνα
--------------------------------------------
--------------------------------------------
Σ' ένα ξωκλήσι μακρινό ένα θλιμμένο δειλινό
κάποια κοπέλα με το βλέμμα σκοτεινό
παρακαλεί γονατιστή μπρος την καντήλα τη σβηστή
κι έχει η εικόνα από το δάκρυ ποτιστεί

Γλυκιά Μαντόνα
άκου και μένα
φεύγει στα ξένα
εκείνος παντοτινά

Να τον προσμένω
δώσ' μου κουράγιο
και στο μουράγιο
φέρ' τον Μαντόνα ξανά

Κι αυτός μακριά στην ξενητιά με καρφωμένη τη ματιά
πέρα απ' τη θάλασσα π' ανοίγεται πλατιά
περνώντας τους ωκεανούς κοντά σε κείνη πλέει ο νους
και λέει κοιτώντας τους; γαλάζιους ουρανούς

Γλυκιά Μαντόνα
άκου και μένα
που `μαι τα ξένα
και η ψυχή μου πονά

Θέλω ν' αγγίξω
να μην λυγίσω
και να γυρίσω
στην αγκαλιά της ξανά

Πέρασαν δύσκολοι καιροί και κάποια μέρα τυχερή
μπρος την εικόνα καίει ολόλευκο κερί
Γύρισ' αυτός με το καλό ξαναγελάμε στον γιαλό
και λεν οι δυο τους με το βλέμμα τους θολό

Γλυκιά Μαντόνα
αγαπημένη
ευτυχισμένοι
στέκουμε οι δυο μας ξανά

Σ' ευχαριστούμε
και σου ζητούμε
μαζί να ζούμε
Μαντόνα παντοτινά
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου